παλαισταγής

παλαισταγής, -ές (Α)

φρ. «παλαισταγής οἶνος» — κρασί το οποίο, λόγω τής παλαιότητάς του, έχει πηχτώσει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλαι + -σταγής (< στάζω), πρβλ. αιμο-σταγής].